Na spotkaniach z przedstawicielami lokalnych władz, gdy przedstawiamy pomysły dotyczące modyfikacji infrastruktury rowerowej w naszym mieście, często słyszymy: tu jest za wąsko, tam stoi słup, obok jest rów, tu trzeba by zmienić organizację ruchu, nie zgodzi się Policja/PKP/Wody Polskie (niepotrzebne skreślić). Krótko mówiąc „bardzo byśmy chcieli, ale się nie da”. A przecież czasami wystarczy odrobina kreatywności, dobrej woli i chęci do działania, by znaleźć rozwiązania nawet w trudnych warunkach technicznych i terenowych. Niech inspiracją do takiego myślenia będzie poniższa krótka relacja fotograficzna z drogi 468 łączącej Trzyniec z Czeskim Cieszynem.
Opisywany fragment rozpoczyna się przy rondzie Trzyniec-Szkoła a kończy na granicy z Czeskim Cieszynem. Tuż za rondem droga jest jeszcze zbyt wąska, aby wydzielić pas dla rowerów, dlatego na pierwszych kilkudziesięciu metrach kierunek ruchu sygnalizują sierżanty.
Zastosowane oznakowanie pionowe również jednoznacznie wskazuje na obecność wydzielonego pasa dla rowerów.
Tam, gdzie było to możliwe, droga dla rowerów została poprowadzona mało użytkowanym chodnikiem. Przystanek widoczny na zdjęciu jest omijany z prawej strony, dzięki czemu nie ma kolizji z użytkownikami komunikacji miejskiej. Ze względu na małą ilość miejsca w tym miejscu konieczne było też zwężenie ścieżki rowerowej do ok. 1m.
O komfort rowerzysty zadbano również w okolicy wyjazdów z posesji. Krawężniki zostały zatopione równo z nawierzchnią, dzięki czemu uskoki na łączeniach są ledwo odczuwalne. Warto również zauważyć, że droga dla rowerów została lekko wyniesiona ponad nawierzchnię wyjazdów, co tworzy dla samochodów próg spowalniający a jednocześnie redukuje falę, którą musiałby pokonywać rowerzysta.
To rozwiązanie jest szczególnie ciekawe. Za wiatą przystankową nie było wystarczająco miejsca na poprowadzenie ścieżki rowerowej, dlatego sprowadzono ją z nasypu na pobliską łąkę. Powstały w ten sposób krótki zjazd i podjazd pokonuje się bardzo łatwo.
Tam, gdzie było to konieczne, przebudowano przeprawy przez cieki wodne, również optymalizując ich konstrukcję pod kątem ruchu rowerowego.
Pas dla rowerów w miejscu, w którym rozpoczyna się skręt na wiadukt prowadzący do huty. Wyraźne oznakowanie ułatwia bezpieczne pokonanie tego fragmentu.
Ślady po wcześniejszym oznakowaniu poziomym wskazują, że twórcy tej trasy stale starają się ją udoskonalać.
Niestety opisane rozwiązania kończą się równo z granicą Trzyńca, mimo że parametry czeskocieszyńskiego odcinka drogi są podobne. Być może i ta gmina zainspiruje się rozwiązaniami trzynieckimi i dokończy swój fragment trasy.
