W dniu 08.04.2025 wspólnie z przedstawicielami UM Cieszyna, MZD oraz Straży Miejskiej wybraliśmy się na Cieślarówkę, żeby przedyskutować pomysł zgłoszony przez Rowerowy Cieszyn. Jak stale podkreślamy, kluczem do sukcesu w tworzeniu infrastruktury rowerowej jest zapewnienie jej spójności. Ciągłość infrastruktury rowerowej podnosi jej atrakcyjność i zwiększa bezpieczeństwo, co przekłada się na rosnącą liczbę użytkowników.
W Cieszynie pojawiają się kolejne fragmenty dróg dla rowerów (DDR) i ciągów pieszo rowerowych (CPR), ale wciąż wyglądają one jak resztki niedojedzonego spaghetti – tu jedna nitka, tam druga. W Cieszynie łączenie tych fragmentów nie jest łatwe, zarówno ze względu na dużą ilość gęstej zabudowy jak i ukształtowanie terenu. Są jednak miejsca, w których stosunkowo łatwo można wdrożyć efektywne rozwiązania.
Warto podpatrywać rozwiązania u innych
Do pomysłu, który dyskutujemy obecnie z władzami miasta, zainspirowało nas rozwiązanie podpatrzone w Czeskim Krumlovie. Ukształtowanie terenu w tej miejscowości przypomina Cieszyn. Mimo to gospodarze tego miasta starają się rozwijać drogi dla rowerów i wprowadzają rozwiązania podobne do przedstawionych na poniższym zdjęciu.
Dzięki zastosowaniu serpentyny znacząco został zredukowany podjazd, co ułatwia pokonanie sporej różnicy wysokości. Przedstawiony na zdjęciu odcinek ma długość 355 metrów i przewyższenie 34 m. A więc średnie nachylenie wynosi około 10%. Jest to dosyć sporo. Z kolei na Cieślarówce (o czyim więcej za chwilę) można był uzyskać średnie nachylenie 5%, co umożliwia już całkiem komfortową jazdę.
W Cieszynie mamy miejsce o podobnym potencjale i jest nim właśnie parkowy stok Cieślarówki. Zaniepokojonych od razu uprzedzamy, że nasza propozycja nie obejmuje miejsca stoku narciarskiego, ale przebiega wzdłuż lub w pobliżu istniejących już ścieżek parkowych. Zakładamy również, że gdyby w tym miejscu powstała ścieżka rowerowa, byłaby ona CPR-em. Skorzystali by również piesi, który obecnie muszą poruszać się po bardzo zdewastowanych chodnikach z kostki brukowej.
Połączenie z ul. Kossak-Szatkowskiej
Aby dodatkowo zwiększyć przydatność takiej inwestycji, należałoby zapewnić połączenie CPRu na Cieślarówce z ul. Kossak-Szatkowskiej i istniejącymi tam już pasami DDR. W ten sposób rowerzyści z osiedla Podgórze zyskaliby wygodne i bezpieczne połączenie rowerowe z centrum miasta. W czasie przeprowadzonej wizji lokalnej potwierdziliśmy, że istnieje spory potencjał, aby kontynuować drogę dla rowerów wzdłuż ul. Hallera aż do skrzyżowania z ul. Kossak-Szatkowskiej. Jest tam kilka krytycznych punktów, zwłaszcza zwężenie w pobliżu przystanku autobusowego, ale generalnie jest duża szansa na utworzenie spójnego połączenia.
Zalety proponowanego rozwiązania
Liczne korzyści z zaproponowanego rozwiązania można podsumować następująco:
- Poprawa bezpieczeństwa rowerzystów poprzez przekierowanie ruchu rowerowego z ruchliwych ulic Hallera i Górnej na odseparowany ciąg pieszo rowerowy
- Zmniejszenie nachylenia w trakcie pokonywania różnicy wysokości między dzielnicą Podgórze a centrum Cieszyna uzyskane poprzez wydłużenie trasy (serpentyny)
- Szersze udostępnienie i tym samym lepsze zagospodarowanie atrakcyjnych terenów Cieślarówki.
- Zapewnienie spójnego połączenia rowerowego między osiedlem Podgórze a szkołą podstawową nr 4.
- Finalnie – poprzez uatrakcyjnienie infrastruktury rowerowej i poprawę jej bezpieczeństwa – wpływ na wzrost komunikacji rowerowej w Cieszynie.
Warianty przebiegu przez Cieślarówkę
Każdy, kto zna tę okolicę, wie, że stok Cieślarówki to dosyć rozległy teren, poprzecinany licznymi ścieżkami o charakterze parkowym. Daje to wiele możliwości poprowadzenia tam ciągu pieszo rowerowego. Poniższa mapka przedstawia kilka propozycji. Dodatkowo zdjęcia ilustrują miejsca, w których mogłaby przebiegać ścieżka. Szczegóły przedstawiono na poniższej mapie. Niebieskie pineski zawierają zdjęcia wybranych punktów.
Wszystkie warianty rozpoczynają się od skrzyżowania Hallera / Kossak-Szatkowskiej i idąc lewą (południową) stroną ul. Hallera przecinają ją w okolicach skrzyżowania z ul. Rajską. Tu CPR może być realizowany jako poszerzenie istniejącego chodnika, ale znacznie lepszym rozwiązanie będzie budowa wydzielonego odcinka między szpalerem drzew aż do schodów ok. 100 metrów dalej. Od tego miejsca mogą być rozpatrywane różne warianty:
Wariant 1: od skrzyżowania Rajska/Hallera aż do ul. Żwirki i Wigury pozwalając na uzyskanie najmniejszego przewyższenia (około 5%). Wąskim gardłem tego rozwiązania jest koniec chodnika na wysokości śmietników. Problematyczna jest również sama szerokość tej ulicy na jej końcowym odcinku, a nie tyle szerokość, co dostępny pas ruchu, mocno zawężony przez parkujące tam na skos samochody.
Zaletą tej koncepcji jest możliwość dalszej jazdy ul. Solną, która łączy się z ul. Bielską. Tam z kolei jest sporo miejsca, aby poszerzyć chodnik i również przekształcić go w CPR. Zgodnie z widoczną na mapie propozycją, mogłaby powstać w zasadzie nieprzerwana trasa prowadząca aż do centrum przesiadkowego, które w założeniach ma stać się głównym węzłem połączeń rowerowych w Cieszynie.
Wariant 2: Doprowadzenie CPR chodnikiem wzdłuż stoku narciarskigo aż do ul. Lipowej z możliwością dalszej kontynuacji ul. Chrobrego. Zaletą tego rozwiązania jest uniknięcie wąskiej ul. Żwirki i Wigury oraz stosunkowo wygodny wjazd na ul. Chrobrego. Wadą – spore przewyższenie na odcinku wzdłuż trasy narciarskiej.
Oczywiście warianty 1 i 2 nie wykluczają się i możliwe jest uzyskanie obu rozwiązań.
Zaznaczamy, że są to pierwsze propozycje, które nie były jeszcze analizowane pod kątem warunków technicznych, prawnych i przyrodniczych. Z pewnością jednym z pierwszym „gości” w tym terenie powinien być geodeta, który zaproponuje wytyczenie niwelety optymalnej pod kątem nachylenia oraz łuków, aby nabieranie wysokości i zjazdy zapewniały jak najpłynniejszą jazdę. Jednocześnie zachęcamy do merytorycznej dyskusji.
Piotr Stokłosa
